Down Under 2015 Rob / Annette / Max / Renee

Van Sydney tot Lakes Entrace

Woensdag 4 maart. Max en Ren?e komen met de bagage naar het hotel. Eerst even lekker ontbijten en als we beneden komen staat de taxi al klaar om ons naar de camper te brengen. Na het afhandelen van wat formaliteiten krijgen we even een andere auto mee om wat eerste inkopen te doen bij de Aldi een eindje verderop. Vervolgens wordt de camper ingeladen en vertrekken we richting de Blue Mountains. Het is maar een rit van ongeveer 100 km. In katoomba gaan we de Three Sisters gaan bekijken, een rotsformatie met op de achtergrond een geweldig uitzicht over de Blue Mountains. Na een korte wandeling rijden we verder naar de camping in Black Heath. Hier overnachten we.

Donderdag 5 maart. Na een lekker ontbijt vertrekken we naar het uitkijk punt Govett's Leap. Vervolgens stoppen we bij de Wentworth Falls, waar we een wandeling van drie uur maken. Een schitterende wandeling langs de rotsen met mooie uitzichtpunten. De reis gaat verder. Bij een Toeristen informatie center krijgen we een adres van een mooie camping die niet beheerd is en midden in de natuur ligt. Als we geluk hebben zouden we er zelfs vogelbekdieren kunnen spotten. Na een lange rit komen we tegen de avond aan op camping in het Abercrombie River National Park.

Wat een mooie plek. We staan helemaal alleen op deze "camping". Totaal geen faciliteiten maar een schitterende plek midden in de "Bush". Als we de camping oprijden zien we al meteen een 20 tal kangaroo's. Die moeten natuurlijk op de foto. Als we 's-avonds in het donker, totaal afgesloten van de buitenwereld in alle rust ons avondeten nuttigen horen we ineens allerlei onbekende geluiden. Ik loop snel de camper in om een lamp te halen en zie in de eucalyptus boom naast mijn stoel een Opossum de boom in klimmen. Even later komt er nog eentje kijken. Als we er met de lamp op schijnen blijven ze gewoon zitten en kan ik er een paar mooie foto's en een film van maken. We horen allerlei geluiden die we niet kunnen verklaren. Dit is nu "living in the wild".

We gaan lekker slapen. Midden in de nacht worden we wakker van een hard geluid alsof iets de camper aan het slopen is. Als we met de lamp door het voorraam schijnen zien we een grote uil zitten. Hij kijkt ons even aan en vliegt dan weg. De vreemde geluiden blijven we de hele nacht horen.

Vrijdag 6 maart. Vandaag gaat de reis naar het Kosciuszko National Park. Het is een lange reisdag. We rijden over de M31 van Goulburn naar Tumut aan het begin van het park. Ook hier gaan we even naar een toeristen informatie centrum. We krijgen wat adviezen over goede campings. Een aantal moeten we beslist niet naar toe gaan omdat daar bosbranden zijn. Omdat het al laat is besluiten we om hier in Tumut een camping op te zoeken. Als we morgen het park inrijden hebben we twee dagen geen stroom en water meer op de campings. We vullen nog even de dieseltank en rijden dan naar de camping een eindje verderop. De camping ligt aan de rand van het dorp vlak bij een grote supermarkt waar we nog wat inkopen doen voor de komende dagen.

Zaterdag 7 maart. Tegen 10:00 uur verlaten we de camping. Eerst nog even de watertank vullen en de vuilwatertank legen. De vuilwatertank komt niets uit. We hadden al gezien dat de camper water lekte dus waarschijnlijk is de tank onderweg al helemaal leeggelopen. Via de Snowy Mountains Highway rijden we naar de Three Mile Dam, voor Kiandra. Hier gaan we op een Rest Area staan vlak aan het water. De rest van de dag en nacht blijven we kamperen op deze mooie plek op het bijna hoogste punt van de Snowy Mountains. We maken nog een wandeling over de Gold Seekers Track. Best wel akelig in het begin omdat we tussen hoog gras door lopen. Je weet maar nooit met al die slangen en spinnen. Gelukkig komen we die niet tegen. Op deze hoogte koelt het 's-avonds goed af. Nu staan er ook meer kampeerders om ons heen en al snel raken we in gesprek met de overburen die uit Australië komen en in augustus dit jaar van plan zijn naar Nederland te reizen. Het is een mooie zonsondergang die de horizon helemaal rood kleurt, heel fotogeniek dus.

Zondag 8 maart. Na enig beraad besluiten we vandaag verder te trekken naar warmere oorden. Ons reisdoel voor vandaag is Cann River. We rijden nog een aanzienlijk stuk over de Snowy Mountains Highway naar het zuiden. Het is een weg met veel hoogte verschil en bochten. Omdat bij bijna elke bocht een bord staat met welke snelheid je die bocht het beste kunt rijden gaat het nog vrij soepel. De wegkanten zijn vaak heel slecht en je moet dus goed tegen het weg as blijven rijden. We zien ontzettend veel dode kangaroo's en Wombat's langs de weg liggen. Het is dus goed opletten en maar hopen dat niet zo'n dier voor de auto springt.

In het plaatsje Bombala stoppen we even om de benen te strekken en een kleinigheid te eten. Het is een kleurrijk dorpje waar je zo doorheen bent als je niet oplet. Er staan enkele huizen en wat winkels, o.a. een winkel voor de echte "Bikers". Het lijkt wel of de tijd hier heeft stil gestaan. We vervolgen onze route via de Monaro Highway. Na w??r een tankstop en slaan dan na 40 km ergens linksaf omdat daar het bord camping staat. Dan is het nog 21 km rijden en uiteindelijk komen we bij een dorpje Bemm River, een camping aan de Sydenham Inlet. Hier blijven we een nacht staan. Nadat de camper op zijn plaats staat gaan we de omgeving verkennen. Het blijkt een heel mooi dorpje te zijn dat hoofdzakelijk bezocht wordt door vissers en Pelikanen, die wachten op het visafval. Nog nooit hebben we Pelikanen van zo dicht bij kunnen bekijken. Onze chefkok Ren?e voorziet is van een heerlijke maaltijd. We bespreken de plannen voor morgen en de komende dagen. Het plan is om ook even Melbourne te bezoeken. Het probleem is echter een camping te vinden dicht bij de stad. Onze Australische buren komen net op dat moment een praatje maken. Het blijkt dat zij uit Melbourne komen en eigenlijk ook geen geschikte camping weten maar geen nood we mogen de camper bij hen op de oprit zetten, krijgen stroom en kunnen dan met de bus en de trein naar Melbourne reizen. We maken graag gebruik van dit aanbod. We sluiten de avond af met wat lezen en muziek luisteren, luieren dus.

Maandag 9 maart. De reis gaat verder over de Princes Highway naar Lakes Entrance, een rit van ongeveer 120 km. Bij het informatie Center in Lakes Entrance vragen we naar een camping en even later staan we direct aan het water te genieten van het uitzicht. Hier blijven we twee nachten staan. We wandelen door het dorp en gaan naar het strand waar je een schitterend uitzicht hebt over de Tasman Sea. We vullen onze voedsel voorraad en hebben ook even de tijd om de camper te repareren. Door de slechte wegen en het gerammel van de camper is een lade geleider afgebroken. In deze lade zit het porseleinen servies. Bij de receptie van de camping krijgen we wat schroeven en een schroevendraaier en binnen 15 minuten is alles weer gerepareerd.

Vanavond lekker lang buiten kunnen zitten, wel wat last van muggen gehad.

Dinsdag 10 maart. Vandaag ga ik met Annette eerst naar de haven om daar direct vanaf de boot vers gevangen vis en garnalen te kopen. Intussen maken Ren?e en Max het ontbijt klaar. Na het ontbijt lopen we over de boulevard om te winkelen. Het is uitverkoop en we zijn Hollanders! We steunen de Australische economie een beetje en wandelen terug naar de camping waar we een boekje.Tegen de avond gaat vis op de barbecue en dan is het smullen maar.

Morgen vertrekken we redelijk op tijd naar Wilson Promontory. Het is een rit van ongeveer 240 km. We hopen dan tegen de middag daar op een camping te staan midden in de natuur. Onze verwachtingen zijn hoog gespannen want het schijnt er heel mooi te zijn.

Tot nu toe hebben we nog geen foto's kunnen uploaden naar de website maar we hopen in het park een camping te vinden met een goede internet verbinding.

Reacties

Reacties

Paul

Zo te zien hebben jullie het avontuur van je leven. Survival in luxe. Wat lijkt het ons mooi om in de middle of nowhere te staan, geen geluid- en lichtvervuiling en helemaal tot jezelf te komen. Van de ene verwondering in de andere te vallen en onuitwisbare indrukken op te doen. Je zou bijna willen dat er geen eind aan komt.

Schitterend om dit op afstand te kunnen volgen en te zien hoe jullie genieten. Jullie hebben zo te zien the time of your life.

Louky

Bedankt voor het vervolg-verhaal...ik geniet met jullie mee!! Hier is het vandaag mistig en vochtig, maar Perro trekt zich daar niets van aan!! Groetjes.

Mam

Geweldig om al die dieren in de natuur te zien en te horen
En er zo dichtbij te zijn

katrien

he , subliem,,,ik zit mee te genieten met jullie reisverhaal,,,

Mikkie en Sita

Wat schrijven jullie leuk, we kunnen ons een beetje voorstellen wat jullie zien en horen. We zijn benieuwd naar de foto's .

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!