Laatste update

Maandag 16 maart. We vervolgen de B100 (Great Ocean Road), maken nog even een korte wandeling door een stukje rainforrest en slaan dan af naar Cape Otwa. Alle ogen zijn naar boven gericht, behalve die van mij natuurlijk, op zoek naar Koala's en al snel heeft Max er een aantal gespot. Na een aantal stops kunnen we een paar mooie foto's maken van deze knuffelbeertjes. Bewegen doen ze niet veel, ze luieren de hele dag daar boven in de boomtoppen. Bij de vuurtoren van Cape Otwa lopen we wat rond en vervolgen dan weer onze reis. Vandaag zien we een mooi stuk van de kustweg. We maken diverse stops bij uitzichtpunten zoals The Twelve Apostles en Loch Ard George. In Princetown stoppen we voor de lunch, Fish and Chips. Dan rijden we kort verder tot Port Campbel en nemen daar een camping.

Dinsdag 17 maart. Vandaag willen Max en Ren?e ergens gaan surfen. We besluiten om door te rijden naar Port Fairy en daar te gaan zoeken naar een surf school. Maar eerst onderweg nog wat uitzichtpunten bekijken. We stoppen bij London Bridge en The Bay of Islands. Dan rijden we in een keer door naar Port Fairy en zoeken een leuke camping kort bij het strand. Inmiddels heeft Max al een afspraak gemaakt met een surf leraar voor 16:00 uur 's-middags. Uiteindelijk blijkt dat ze priv? les krijgen. Ook het strand en de zee hebben ze voor zich alleen, ideaal dus. Alle sensationele surf acties worden professioneel vast gelegd voor het nageslacht. Annette en ik maken wat later die avond een mooie wandeling over een eiland met een schitterende natuur, Griffiths Island. We komen diverse walibi's tegen die even poseren voor het maken van mooie foto's en een stukje film. Het eiland staat echter bekend om zijn vogel kolonie Mutton-birds die jaarlijks vanuit Alaska hier komen broeden en dan in april/ mei weer vertrekken. Zij maken nesten in de grond. We zien dan ook vele gaten in de grond maar geen Mutton-birds. Waarschijnlijk is het nog wat vroeg in de avond. De vogels keren elke avond tegen de schemering terug naar het eiland om hun jongen te voeren. Intussen heeft Ren?e het eten al klaar en als we terug komen van de wandeling kunnen we zo aanvallen.

Woensdag 18 maart. Vandaag moeten we kilometers maken. Ons einddoel voor is Robe. We rijden een groot stuk over de A1 tot Portland. Dan gaat het door het Mount Richmond National Park over de C 192. Hier spotten we nog een groepje struisvogels. Bij de Blue Lakes, Mount Gambier, stoppen we om te Lunchen en dan gaat het verder over de B1 en de B 101 naar Robe. We hebben nog een korte ontmoeting met een levende slag maar die hebben we maar links laten liggen. Tegen 15:00 uur staan we op de camping in Robe. Even wat kleren wassen en dan een lekkere wandeling over the Beach. De wijn cq het bier komt op tafel en dan is het weer tijd om te luieren in het zonnetje. Vanavond koken we lekker zelf onze maaltijd. Ditmaal Zalm.

Donderdag 19 maart. We hebben nog twee dagen om bij Cape Jervis te komen. Hier nemen we de veerboot naar Kangaroo Island.

Vandaag rijden we een groot stuk langs de Limestone kust tot in Meningi. Hier nemen we weer een camping aan het meer. Veel is hier niet te beleven. Het wordt dan ook een rustdag om wat te lezen. We maken nog een kleine wandeling langs het meer en dan is de dag al weer voorbij.

Vrijdag 20 maart. Vandaag rijden we in een stuk door naar Cape Jervis, de haven waar we de veerboot nemen naar Kangaroo Island. Onderweg wordt even gestopt om bij een lokale bakker te lunchen.

Er wordt weer wat spijs en drank ingeslagen en in Cape Jervis gooien we de tank van de auto vol omdat op Kangaroo Island dit vele malen duurder is. We nemen de allerlaatste camping voor de haven terminal. Het is een boerderij camping met een schitterend uitzicht over het water en op Kangaroo Island. Morgen zijn we binnen 5 minuten in de haven, ideaal dus. De oversteek duurt ongeveer 45 minuten en we vertrekken om 09:00 uur.

Zaterdag 21 maart. Om 08:10 melden we ons bij de veerboot terminal van Sealink in de haven van Cape Jervis. Ontbijten doen we later op KI. Inchecken verloopt soepel. Alleen de bestuurder mag in de auto blijven en de passagiers moeten in de Terminal wachten. Als een van de laatsten mag ik achteruit de boot oprijden. Op de boot worden we door Ren?e getrakteerd op een lekker kopje koffie. Op KI gaan we eerst naar het informatie centrum en nemen wat brochures mee zodat we een indruk krijgen van de mogelijkheden op het eiland. Even later staan we direct aan het water lekker te genieten van ons ontbijt. In Kingscote, ongeveer 50 minuten rijden, hebben we een camping gereserveerd. Maar eerst gaan we onderweg een kijkje nemen bij Cliffords Honey Farm. Deze staat bekend om zijn goede kwaliteit bijen honing geproduceerd door de Ligurion bee. Deze bijen werden in 1884 vanuit Italië geïntroduceerd en zijn de enige nog in het wild levende bijen soort in Australië. Daarna rijden we naar Emu Ridge Eucalyptus Distillery Farm, waar ze allerlei producten van de eucalyptus bladeren maken. In Kingscote rijden we eerst naar een tankstation om "ADBLUE" te kopen. Dit is een additief voor de brandstof. Al enkele dagen heeft de motor nog maar 75 procent van zijn vermogen en dan wordt het moeilijk een berg op te rijden. Na diverse telefoontjes naar Maui heb ik het probleem uiteindelijk zelf kunnen oplossen. Maar nu staan we dan op de camping en jawel ik heb weer internet met een gigantische snelheid van 56 Kb. Voor vanavond nog even zoeken naar een leuk vis restaurant. De camping baas weet een goed restaurant waar ze verse producten serveren. Na het douchen rijden we Kingscote in en daar vinden we de Fish and Chips waar we een heerlijke portie frieten met vers gefrituurde lokale vis en prawns eten.

Zondag 22 maart. Vandaag gaat de reis verder over de Birchmore Road naar Seal Bay. Het is een heerlijk zonnige warme dag ideaal om zeehonden en zeeleeuwen te bekijken. We spreken af met Suzanne, die ons een Guided Tour geeft over het strand. We staan enkele tellen later inderdaad op zo'n 10 meter afstand van de zeeleeuwen. We hebben geluk want er zijn pas een aantal jongen geboren. Na een mooie foto sessie rijden we terug naar de hoofdweg en stoppen nog even bij "Raptors Domain" om een broodje lobster te eten, kostbaar maar wel lekker.

Enkele kilometers verder stoppen we bij Little Sahara. Bij de afslag naar Little Sahara is een zwaar verkeersongeval gebeurd. Max gaat even vragen of we toch die afslag mogen nemen en meteen wordt voor ons de weg vrijgemaakt. Max en Ren?e gaan zand surfen. Zand surfen gaat ook met een soort snowboard maar de techniek is iets anders. Ook krijgen ze een blokje Wax mee. Hiermee moeten ze het Board regelmatig insmeren. We lopen allemaal de hoge duinen omhoog, op zich al een slopende bezigheid. Twee stappen omhoog en 1 stap terug glijden. Er zijn geen liften om weer boven te komen dus het is best wel een vermoeiende sport. Nu begrijpen we ook waarom er geen tijdslimiet gesteld werd aan het huren van de boards want lang houd je dit niet vol.

Helemaal onder het zand stappen we weer in en rijden dan door over de South Coast Road tot Western KI Caravan Park. Deze camping heeft alle voorzieningen en ligt midden in een schitterend natuurgebied. Als we de camper op de plek gezet hebben springen er al meteen wat Walibi's om ons heen. Even later ziet Ren?e een Koala op de grond lopen. Met het foto toestel in de aanslag snellen we er naartoe. De Koala heeft echter alle tijd. Hij blijft zelfs een aantal keren uitrusten, wat ze trouwens de hele dag doen, zodat ik er een paar mooie Close-ups van kan maken. Na enkele glazen wijn maken we nog twee wandelingen om de camping heen en komen ook dan weer diverse Koala's tegen, uitrustend van een lange en vermoeiende dag, hoog in de eucalyptus bomen. Wat een leven hebben deze beesten. Ze hoeven alleen maar te eten en te hangen ergens hoog in een boom zonder zich ook maar ergens zorgen over te maken. Ook komen we nog wat Walibi's, Parkieten, Swamp ganzen en een groep lepelaars tegen. Een mooie plek om te kamperen. Als we dan in het donker buiten genieten van ons avondmaal springen er meteen twee Walibi's om ons heen. Het is wel duidelijk dat deze twee al eens door toeristen gevoerd zijn want uiteindelijk dringen ze nogal aan om ook een hapje mee te mogen eten. Dit is ook waarom de beesten niet gevoerd mogen worden. Als we later die avond naar binnen gaan schrikken we van alle muggen en kevertjes die de camper ingekropen zijn. We proberen er zoveel mogelijk uit te krijgen maar later die nacht blijkt dat dit niet helemaal gelukt is. Onze nachtrust wordt regelmatig verstoord door beestjes die steken en je in de oren proberen te kruipen. Maar uiteindelijk vallen we vermoeid toch allemaal in slaap.

Maandag 23 maart. Door de verstoorde nachtrust worden we allemaal wat later wakker. Na een lekker pannenkoeken ontbijt rijden we naar de ingang van het Flinders Chase National Park. Bij de ingang van het park kopen we onze toegangsbewijzen en maken dan eerst een wandeling die start bij het visitors Centre. Tijdens deze wandeling bestaat de kans dat we de "platypus" gaan zien. Onze verwachtingen zijn hoog gespannen, de kroon op ons verblijf op KI. We komen wat Kangaroos tegen, zien veel natuur en komen uiteindelijk bij de waterpools waar de "platypus" zich moet bevinden. Op de bordjes staat dat je met veel geduld en een hoop geluk MISSCHIEN eentje zou kunnen zien. De hoop zakt ons al in de schoenen. Na de 3e waterpool hebben we geluk. Ren?e ziet wat luchtbelletjes en even later zien we de platypus, oftewel vogelbekdier. Zeldzaam maar nog niet uitgestorven. Voldaan lopen we terug naar de camper. Inmiddels regent het en natuurlijk hebben we geen regenjas bij ons, behalve Ren?e.

We rijden verder naar het uitzichtpunt "Admirals Arch". Hier is het erg winderig maar schitterend om te zien hoe de hoge golven met groot geweld inbeuken op de rotsen. We lopen een pad met houten trappen omlaag en even later staan we bij een grote opening in een rots met een doorkijk maar de zee. Op de rotsen ligt een groep zeehonden te luieren.

Als laatste staat "Remarkable Rock" nog op ons programma. Hiervoor rijden we even terug en slaan dan af naar de parkeerplaats. We maken wat foto's en besluiten terug te gaan naar de camping van gisteren. Even later staan we op onze plek. Buiten zitten is niet meer zo aangenaam. Vandaag is het bewolkt en fris geweest. We ruimen alle stoelen weer op en gaan lekker in de camper eten en nog wat napraten en plannen maken voor morgen.

Dinsdag 24 maart. Na het ontbijt rijden we over de West End Hwy en slaan daarna af naar de Playford Hwy. Vandaag is onze eindbestemming Penneshaw waar we de ferry terug naar het vaste land nemen. Maar eerst nog een paar leuke dingen ondernemen. We rijden tegen 10:45 uur het terrein op van Andermel Marron & Café. Hier is een wijnproeverij en een kwekerij van Marron, een soort rivierkreeft. Na het bezichtigen van de kwekerij en het proeven van wijn gaan we in het café zitten en verwennen ons daar met een heerlijke lunch bestaande uit cold marron sushi, marron seefood platter, marronnara en een heerlijke fles witte sauvignon. De rivierkreeft wordt in helften geserveerd en is gemakkelijk te eten. Wat een heerlijke lunch, echt smullen. Daar hadden we al dagen plannen voor gemaakt om hier eens te gaan eten en we hebben er absoluut geen spijt van. Na al dit genieten rijden we verder richting Penneshaw en maken nog een zijsprong naar Stokes Bay. Daar maken we een kleine wandeling over het witte strand. Als we weer terug op de hoofdweg zijn gaat de rit verder via de Hog Bay Road naar Prospect Hill, waar we een stop maken om via een trap helemaal tot aan de top van de heuvel te lopen. Daar hebben we een uitzicht over Dudley Peninsula. Onze reis eindigt vandaag op de camping, 2 minuten van de haven waar we morgen de ferry terug naar het vaste land hebben. De camping is heel eenvoudig maar schoon. De receptie is gesloten maar we kunnen een plek uitzoeken aan de hand van een lijst. Morgen komt de eigenaar het geld innen van de kampeerplaats.

Woensdag 24 maart. We gaan afscheid nemen van Kangaroo Island. Het was zeker de moeite waard om dit eiland te bezoeken. We hebben veel natuur gezien en "wilde" dieren. Wat is het mooi om de dieren in hun eigen leef omgeving de ontmoeten. Minder leuk waren die massa's, vooral doodgereden kangaroo's en walibi's die we zagen liggen. Veel eilandbewoners rijden met Jeeps en Pick-ups die aan de voorzijde allemaal voorzien zijn van "wildvangers". Vooral at Dusk an Dawn is de kans groot dat een Kangaroo plotseling de weg op springt. soms moeilijk te ontwijken maar door de snelheid beter aan te passen kun je kans toch verkleinen op zo'n fatale aanrijding. Gelukkig is ons nooit een dier voor de auto gesprongen maar de kans is natuurlijk altijd aanwezig.

Een 4-wiel aangedreven auto is hier trouwens geen overbodige luxe. Het grootste deel van het wegennet op Kangaroo Island is onverhard. Sommige onverharde wegen zijn goed te bereiden maar anderen zijn ronduit slecht. Zeker als je met de camper over zulke wegen moet rijden is dit geen feest. Dit is ook de enige plek in Australia waar we met de camper ook onverharde wegen mogen bereiden.

Om 10:30 vertrekt de Ferry en laten we het avontuur op het eiland achter ons liggen op weg naar de laatste twee dagen in Australië. Eenmaal weer op het vaste land rijden we direct door naar de camping aan de kust bij Adelaide. Deze hadden we inmiddels al gereserveerd.

Lakes Entrance tot Apollo Bay (the Great Ocean Road)

Woensdag 11 maart. Er gisteren toch langer over gedaan dan gedacht. Er stond een harde wind waardoor we niet zo goed konden doorrijden. Door de harde wind en de hobbelige wegen was het hard werken om de camper recht op de weg te houden. We rijden nog een stuk over de Princes Highway tot Sale en dan buigen we af naar Yarra. Bij Foster nemen we de weg naar Yannakie. Hier informeren we eerst even naar een camping in het park. In het park, in Tidal River is een mooie camping. Alle moeite was niet voor niets. Als we uiteindelijk op de camping staan in het Wilsons Promontory National Park blijkt het inderdaad een geweldige natuur te hebben. Als we in het donker rondwandelen, komen we van alles tegen, wallabies, wombat's, egels, herten en vele soorten parkieten. Je merkt wel dat de beesten gewend zijn aan mensen. Ze lopen niet meteen weg maar blijven op een veilige afstand, behalve een parkiet die gewoon op mijn arm kwam zitten. Wallabies lopen door het hele park te struinen. Kampeerders wordt gewaarschuwd alle etenswaren in de auto te bewaren en niet in de tent. De Wombat's vernielen alles om aan eten te komen. De dieren in het park mogen niet gevoerd worden, het zijn en moeten wilde dieren blijven.

Donderdag 12 maart. Na het ontbijt maken we een wandeling over de Tidal River langs de kust naar een strand, Squeaky Beach. We hebben een schitterend uitzicht over de Tasman Sea.

De rest van de dag doen we helemaal niets. We maken plannen voor morgen, dan rijden we naar Melbourne. Max en Ren?e gaan dan overnachten in een hostel in de stad en wij hebben een Big4 camping geboekt 9 km ten noorden van de stad. Het was nogal moeilijk om wat te boeken omdat het overal topdrukte is i.v.m. De Grand Prix in Melbourne dit weekend. Uiteindelijk is het toch allemaal gelukt.

Vanmiddag is het was frisser. Als we gezellig buiten wat drinken komt plotseling een Wombat's uit de struiken. Meteen het fototoestel gepakt en eindelijk een mooie foto van een Wombat met daglicht kunnen maken. Ze zien er echt uit als knuffel beertjes.

Vrijdag 13 maart. Als we de camping verlaten is het nog vroeg in de ochtend. De lange weg door het natuurpark terug naar Foster is het nu opletten geblazen. Op deze tijd van de dag kun je veel wild tegen komen. We zien inderdaad een aantal wallibies, een wombat en een struisvogel. Gelukkig kunnen we elke keer op tijd afremmen om veilig langs de dieren te kunnen rijden. We hebben vandaag veel op het programma. Eerst rijden we de lange weg naar Melbourne. Daar ga ik eerst een echte Australische Drizabone Bushman Wax Cote kopen. Met de navigatie was dat zo gevonden. Vervolgens rijden we naar het hostel en zetten Max en Ren?e daar af en wij rijden dan verder naar de Big4 camping ten noorden van de stad. Deze rit is een pure worsteling door het drukke centrum van Melbourne maar uiteindelijk staan we dan op de camping. De rest van de dag is het uitrusten en lekker genieten van het mooie weer.

Zaterdag 14 maart. Na het ontbijt verplaatsen we de camper naar een andere plek omdat deze plek gereserveerd was door iemand anders. Dan lopen we naar de tramhalte een eind verderop en nemen tram 11 naar het centrum. Hier hebben we afgesproken met Max en Ren?e. Zij zijn in Melbourne uit geweest de vorige avond. We lopen direct naar de Queen Elizabeth markt. Eerst even een hapje eten en dan lopen we over de grote markt die heel overzichtelijk ingedeeld is. Ik trakteer mezelf op een nieuwe Barmah Kangaroo hoed, spotgoedkoop. Dan gaat het inkopen verder in de schitterende winkelstraten van Melbourne. Overal is uitverkoop en daar maken wij Hollanders natuurlijk handig gebruik van. Annette koopt twee mooie lederen handtassen en Max en Ren?e ook nog wat tasjes, mutsen, petten e.d. De Australische middenstand wordt door ons in ieder geval goed gesteund. Renée neemt ons nog mee naar een terrasje op de derde verdieping van een gebouw ( Madame Brussels). Hier genieten we van de aparte jaren 30 sfeer van een glas heerlijke rosé. Na al dat lopen, het is 29 graden geworden, gaan we in China Town een hapje eten en nemen dan de tram terug naar de camping. Het waren twee leuke dagen in Melbourne.

Zondag 15 maart. Eerst even inkopen doen bij Woolworth en dan gaat de reis verder naar de Great Ocean Road, die begint bij Torquay. Maar voordat we daar zijn hebben we eerst nog een 90 km snelweg ( wel saaie omgeving) maar dat schiet wel lekker op. In Torquay stoppen we weer bij een Information center om goed voorbereid aan deze mooie kustweg te beginnen. De weg slingert over de rotsen langs de zee en wordt een van de mooiste kustwegen ter wereld genoemd. Omdat het zondag is valt het met de drukte reuze mee. Door de vele bochten ligt onze snelheid laag en moet ik regelmatig uitwijken om het achteropkomend verkeer te laten passeren. Geen probleem, dan kunnen we wat meer genieten van het uitzicht. Voor Appolo Bay nemen we een kleine camping. Hier krijgen we al meteen een uitgebreide hartelijke begroeting van de camping hond Roxy, die meteen met ons wil spelen. De rest van de dag komt zij regelmatig even buurten en als ze Max hoort zeggen dat we naar de Beach gaan wijst ze ons al meteen de weg en verwacht dat we met haar gaan spelen en rennen. Tijdens het avond eten krijgt ze nog wat schijfjes ham en daarna hebben we haar de rest van de avond niet meer gezien. Waarschijnlijke ligt zij nu tevreden in de mand.

Van Sydney tot Lakes Entrace

Woensdag 4 maart. Max en Ren?e komen met de bagage naar het hotel. Eerst even lekker ontbijten en als we beneden komen staat de taxi al klaar om ons naar de camper te brengen. Na het afhandelen van wat formaliteiten krijgen we even een andere auto mee om wat eerste inkopen te doen bij de Aldi een eindje verderop. Vervolgens wordt de camper ingeladen en vertrekken we richting de Blue Mountains. Het is maar een rit van ongeveer 100 km. In katoomba gaan we de Three Sisters gaan bekijken, een rotsformatie met op de achtergrond een geweldig uitzicht over de Blue Mountains. Na een korte wandeling rijden we verder naar de camping in Black Heath. Hier overnachten we.

Donderdag 5 maart. Na een lekker ontbijt vertrekken we naar het uitkijk punt Govett's Leap. Vervolgens stoppen we bij de Wentworth Falls, waar we een wandeling van drie uur maken. Een schitterende wandeling langs de rotsen met mooie uitzichtpunten. De reis gaat verder. Bij een Toeristen informatie center krijgen we een adres van een mooie camping die niet beheerd is en midden in de natuur ligt. Als we geluk hebben zouden we er zelfs vogelbekdieren kunnen spotten. Na een lange rit komen we tegen de avond aan op camping in het Abercrombie River National Park.

Wat een mooie plek. We staan helemaal alleen op deze "camping". Totaal geen faciliteiten maar een schitterende plek midden in de "Bush". Als we de camping oprijden zien we al meteen een 20 tal kangaroo's. Die moeten natuurlijk op de foto. Als we 's-avonds in het donker, totaal afgesloten van de buitenwereld in alle rust ons avondeten nuttigen horen we ineens allerlei onbekende geluiden. Ik loop snel de camper in om een lamp te halen en zie in de eucalyptus boom naast mijn stoel een Opossum de boom in klimmen. Even later komt er nog eentje kijken. Als we er met de lamp op schijnen blijven ze gewoon zitten en kan ik er een paar mooie foto's en een film van maken. We horen allerlei geluiden die we niet kunnen verklaren. Dit is nu "living in the wild".

We gaan lekker slapen. Midden in de nacht worden we wakker van een hard geluid alsof iets de camper aan het slopen is. Als we met de lamp door het voorraam schijnen zien we een grote uil zitten. Hij kijkt ons even aan en vliegt dan weg. De vreemde geluiden blijven we de hele nacht horen.

Vrijdag 6 maart. Vandaag gaat de reis naar het Kosciuszko National Park. Het is een lange reisdag. We rijden over de M31 van Goulburn naar Tumut aan het begin van het park. Ook hier gaan we even naar een toeristen informatie centrum. We krijgen wat adviezen over goede campings. Een aantal moeten we beslist niet naar toe gaan omdat daar bosbranden zijn. Omdat het al laat is besluiten we om hier in Tumut een camping op te zoeken. Als we morgen het park inrijden hebben we twee dagen geen stroom en water meer op de campings. We vullen nog even de dieseltank en rijden dan naar de camping een eindje verderop. De camping ligt aan de rand van het dorp vlak bij een grote supermarkt waar we nog wat inkopen doen voor de komende dagen.

Zaterdag 7 maart. Tegen 10:00 uur verlaten we de camping. Eerst nog even de watertank vullen en de vuilwatertank legen. De vuilwatertank komt niets uit. We hadden al gezien dat de camper water lekte dus waarschijnlijk is de tank onderweg al helemaal leeggelopen. Via de Snowy Mountains Highway rijden we naar de Three Mile Dam, voor Kiandra. Hier gaan we op een Rest Area staan vlak aan het water. De rest van de dag en nacht blijven we kamperen op deze mooie plek op het bijna hoogste punt van de Snowy Mountains. We maken nog een wandeling over de Gold Seekers Track. Best wel akelig in het begin omdat we tussen hoog gras door lopen. Je weet maar nooit met al die slangen en spinnen. Gelukkig komen we die niet tegen. Op deze hoogte koelt het 's-avonds goed af. Nu staan er ook meer kampeerders om ons heen en al snel raken we in gesprek met de overburen die uit Australië komen en in augustus dit jaar van plan zijn naar Nederland te reizen. Het is een mooie zonsondergang die de horizon helemaal rood kleurt, heel fotogeniek dus.

Zondag 8 maart. Na enig beraad besluiten we vandaag verder te trekken naar warmere oorden. Ons reisdoel voor vandaag is Cann River. We rijden nog een aanzienlijk stuk over de Snowy Mountains Highway naar het zuiden. Het is een weg met veel hoogte verschil en bochten. Omdat bij bijna elke bocht een bord staat met welke snelheid je die bocht het beste kunt rijden gaat het nog vrij soepel. De wegkanten zijn vaak heel slecht en je moet dus goed tegen het weg as blijven rijden. We zien ontzettend veel dode kangaroo's en Wombat's langs de weg liggen. Het is dus goed opletten en maar hopen dat niet zo'n dier voor de auto springt.

In het plaatsje Bombala stoppen we even om de benen te strekken en een kleinigheid te eten. Het is een kleurrijk dorpje waar je zo doorheen bent als je niet oplet. Er staan enkele huizen en wat winkels, o.a. een winkel voor de echte "Bikers". Het lijkt wel of de tijd hier heeft stil gestaan. We vervolgen onze route via de Monaro Highway. Na w??r een tankstop en slaan dan na 40 km ergens linksaf omdat daar het bord camping staat. Dan is het nog 21 km rijden en uiteindelijk komen we bij een dorpje Bemm River, een camping aan de Sydenham Inlet. Hier blijven we een nacht staan. Nadat de camper op zijn plaats staat gaan we de omgeving verkennen. Het blijkt een heel mooi dorpje te zijn dat hoofdzakelijk bezocht wordt door vissers en Pelikanen, die wachten op het visafval. Nog nooit hebben we Pelikanen van zo dicht bij kunnen bekijken. Onze chefkok Ren?e voorziet is van een heerlijke maaltijd. We bespreken de plannen voor morgen en de komende dagen. Het plan is om ook even Melbourne te bezoeken. Het probleem is echter een camping te vinden dicht bij de stad. Onze Australische buren komen net op dat moment een praatje maken. Het blijkt dat zij uit Melbourne komen en eigenlijk ook geen geschikte camping weten maar geen nood we mogen de camper bij hen op de oprit zetten, krijgen stroom en kunnen dan met de bus en de trein naar Melbourne reizen. We maken graag gebruik van dit aanbod. We sluiten de avond af met wat lezen en muziek luisteren, luieren dus.

Maandag 9 maart. De reis gaat verder over de Princes Highway naar Lakes Entrance, een rit van ongeveer 120 km. Bij het informatie Center in Lakes Entrance vragen we naar een camping en even later staan we direct aan het water te genieten van het uitzicht. Hier blijven we twee nachten staan. We wandelen door het dorp en gaan naar het strand waar je een schitterend uitzicht hebt over de Tasman Sea. We vullen onze voedsel voorraad en hebben ook even de tijd om de camper te repareren. Door de slechte wegen en het gerammel van de camper is een lade geleider afgebroken. In deze lade zit het porseleinen servies. Bij de receptie van de camping krijgen we wat schroeven en een schroevendraaier en binnen 15 minuten is alles weer gerepareerd.

Vanavond lekker lang buiten kunnen zitten, wel wat last van muggen gehad.

Dinsdag 10 maart. Vandaag ga ik met Annette eerst naar de haven om daar direct vanaf de boot vers gevangen vis en garnalen te kopen. Intussen maken Ren?e en Max het ontbijt klaar. Na het ontbijt lopen we over de boulevard om te winkelen. Het is uitverkoop en we zijn Hollanders! We steunen de Australische economie een beetje en wandelen terug naar de camping waar we een boekje.Tegen de avond gaat vis op de barbecue en dan is het smullen maar.

Morgen vertrekken we redelijk op tijd naar Wilson Promontory. Het is een rit van ongeveer 240 km. We hopen dan tegen de middag daar op een camping te staan midden in de natuur. Onze verwachtingen zijn hoog gespannen want het schijnt er heel mooi te zijn.

Tot nu toe hebben we nog geen foto's kunnen uploaden naar de website maar we hopen in het park een camping te vinden met een goede internet verbinding.

Sydney

Op zaterdag 28 februari goed aangekomen in Sydney. Het was een lange reis met een korte overstap in Singapore maar alles was perfect geregeld door ons reisbureau. Precies op tijd geland en daarna door de Douane. Nou dat heeft dus even wat langer geduurd want wij waren niet de enigen. De controle zelf viel echter wel mee en na een uurtje werden wij hartelijk ontvangen door Renée. Snel een taxi genomen, wij naar het hotel in Bankstown en Renée en Max naar Doha, waar Renée gewerkt en gewoond heeft. Eerst even wat opfrissen en daarna werden we weer door hen opgehaald, want Doha kon niet langer wachten om met ons kennis te maken. Het werd nog een leuke avond waarbij we bijzonder verwend werden met een heerlijke uitgebreide maaltijd. Doha had Libanees eten gehaald en van alle soorten moest er iets geproefd worden. Ook van alle nagerechten moesten we iets nemen, maar dat lukte niet meer. We zaten helemaal vol. Wat een hartelijke ontvangst. Vreemd genoeg waren we niet meer moe van de reis. Tegen 00:30 uur lagen we pas in bed en hebben heerlijk geslapen.

Zondag morgen 1 maart zijn Max en Renée naar ons hotel gekomen en daar hebben we heerlijk samen geontbijt. Renée, onze privé gids, had alles voor vandaag al uitgestippeld. Met het openbaar vervoer zijn we naar Sidney Harbour, Circular Quai pier 3 gegaan en van daaruit met het veerpont naar Manly Beach. Manly is buitengewoon populair voor zwemmers, surfers en zonaanbidders. Eerst even gegeten (oester, garnalen, inktvis, gebakken vis en friet) en daarna een wandeling gemaakt over Manly Beach. Nog even wat foto's gemaakt van de beschermde Waterdragon (een hagedis) en daarna met Kennedy (Renée's reismaatje van Cairns naar het zuiden) en haar vriend iets gaan drinken in een local Pub, de jeugd Morito's (ja daar zit veel rum in) en wij een lekker glaasje Australische white wine.

Tijdens de terugweg naar het hotel werd het ineens erg donker, begon het heel hard te waaien en te regenen maar konden we toch nog redelijk droog het veerpont terug naar Circular Qaui bereiken.

Daarna nog even lekker gegeten in een restaurant in Bankstown. Nu werd iedereen, behalve Renée, ineens verschrikkelijk moe. De lange reis breekt ons nu op en we gaan terug na het hotel om toch even wat slaap in te halen om morgen lekker uitgerust weer aan een mooie dag te beginnen. We laten ons weer verrassen door onze gids.

Zondag 2 maart ontmoeten we de kids in een café waar een ontbijt nemen en dan gaat het stadsbezoek weer verder. We beginnen met een mooie wandeling van een paar uurtjes langs de kust van Bronte Beach tot Bondi Beach. In Bondi lunchen we in een restaurant aan de zee. Met bus en trein gaat het naar de wijk Newtown. Ook hier lopen we wat rond. Newtown is het Kreuzberg van Sydney. Hip en alternatief. We drinken nog ergens een biertje en wijn en eindigen onze dag in een zeer aparte eet gelegenheid 'Lentilles'. Deze zaak serveert veganistische gerechten en wordt gerund door allemaal vrijwilligers. Elke dag een andere kaart en je betaalt wat het je waard is en afgestemd op je eigen beurs. Wel wordt verwacht van mensen die meer kunnen betalen dit ook doen, zodat de minder bedeelden ook lekker en gezond kunnen eten voor een kleiner bedrag. Leuk idee en het heeft ons goed gesmaakt.

Op weg naar het hotel vallen ons in de trein de oogjes dicht, we hebben nog last van de jetlag. Dan nog maar een nachtje goed slapen. Voor morgen zijn we uitgenodigd bij Doha voor het afscheidsfeestje voor Renée en om afscheid te nemen van Aisha. Het zal best wel een moeilijk afscheid worden. Renée heeft immers een jaar met Aisha gewerkt.

Maandag 3 maart

Vanmorgen voor het station in Bankstown afgesproken met Renée en Max. Heerlijk ontbijt in een klein caféetje, bloemen gekocht voor Doha en op naar 'the party'. Taart, fruit en crackers met Gouda kaas, speciaal voor Renée. Ook de 3 andere meiden ontmoet die nu met Aisha werken. Het was gezellig en rond 13 uur vertrokken naar de stad want Renée en Max gingen de Bridgeclimb doen ( verjaardagscadeautje van Doha en Toufic voor Renée). Wij zijn toen gaan lunchen en hebben de botanic gardens bezocht met veel mooie planten en bomen. Foto's gemaakt van ibissen, kaketoes, parkieten en natuurlijk van the bridge en the opera. Rond 5 uur de kids weer ontmoet bij de opera, gezellig op een terras gezeten en daarna met de trein naar Darling Harbour. Veel hoge gebouwen (Rabo bank, ING, Ernst en Young etc.) Met andere woorden het Business Center van de stad maar wel heel gezellig dicht bij het water met veel restaurantjes. Hier lekker gegeten en terug met de trein naar Bankstown. Weer terug naar Renée, afscheid genomen van Doha en Aisha en alvast een koffer (29kg) van Renée mee naar het hotel genomen. Hier voor morgen een taxi besteld naar de camperverhuur en nu lekker slapen. Morgen komen de kids in ons hotel ontbijten en kan de trip beginnen.